2012

Het jaar van de waarheid. De Maya kalender gaat tot 2012, dus er gaan vreselijke dingen gebeuren. Misschien is het eind dit jaar wel helemaal afgelopen met ons. De Maya’s.. Behalve de kalender dan, weten we er niet zo gek veel van af. We geloven oppeens dat ze de waarheid verkondigen. Dit terwijl het volkje met regelmaat mensenoffers bracht, barbaarse slachtpartijen hield bij buurdvolkjes en er meer bizarre rituelen op na hield. En dan die kalender nog.. Die kan ook nog op verschillende manieren geinterpreteerd worden. De telling loopt niet bepaald synchroon met de telling die we nu voeren. Maar goed.. we hebben nou eenmaal graag een hype. De laatste soortgelijke was misschien de mileniumwisseling. De echte Maya-geleerden geloven helemaal niet dat er een omslagpunt is dit jaar. Leer meer op deze site  http://www.skepsis.nl/mayakalender-2012.html Dan sta je misschien weer met beide beentjes op de grond.

Niemand vraagt naar mijn mening, maar ik geef em lekker toch. Ik denk namelijk dat er wel iets gaat veranderen dit jaar. En misschien is het wel een omslagpunt. Misschien is elk jaar wel een omslagpunt.. Maar ik denk dat er in 2012 wel eens een grote verandering kan gaan komen op het financiele gebied. Dat is makkelijk scoren denk je.. “we zitten midden in een crisis!” Dat klopt, maar deze gaat volgens mij anders aflopen. Ik denk namelijk dat de basis van de crisis ligt in het minder beschikbaar worden van grondstoffen. Als iets ook maar iets minder beschikbaar wordt, drijft dat de prijs op. Als dit op veel vlakken tegelijk gebeurt, ga je dat merken. Ook zijn de prijzen van grondstoffen vaak aan elkaar gelinkt. Als bijvoorbeeld olie duurder word, wordt bijna alles duurder. Alles wordt immers vervoerd door voertuigen die fosiele brandstoffen gebruiken. Ook worden veel dingen nog verpakt in plastic, alweer een product van olie. En laten we eerlijk zijn, olie wordt alleen maar duurder. De enige echte weg uit de crisis is duurzaamheid. We zullen het met véél minder moeten doen. Dus spullen gaan gebruiken die lang meegaan. Dit lijkt niet zo’n dramatische verandering, maar geld gaat meestal naar degene die er het hardst aan trekt. Leveranciers bieden dat aan, wat het beste verkoopt. Uiteindelijk bepaald de consument (jij dus). En als we dat niet op tijd doen, slaat armoede toe. Steeds minder mensen zullen in staat zijn genoeg geld naar zich toe te trekken om bovenproportioneel te leven (zoals we nu doen). Als alle rijkdom netjes verdeeld zou worden over de wereld, zou niemand echt armoedig hoeven te leven.

Alhoewel ik denk dat de armoede niet super heftig zal worden. Uiteindelijk gaat er een sub-cultuur onstaan. Die zal verder af staan van de rijkeren. In die sub-cultuur zal het sociale leven belangrijk zijn. Ruilhandel zal meer voorkomen, niet alleen producten maar ook diensten. Wel in combinatie met de huidige techniek. Ik denk dat internet, mobiele telefonie en navigatietechnologie een belangrijke rol zal (blijven) spelen. Bedrijfjes zullen hier handig op inspelen. Een aantal internet sites zullen het logistieke gebeuren aanbieden en misschien geven ze de waarde aan van spullen en diensten. Ik heb daar zelf al eens een klein opzetje voor bedacht:

Personen vervoer:

Jij bent de bezitter van een personenauto. Je rijd hiermee naar je werk. Je bied die rit aan op site X op internet. Je hebt nog drie plaatsen vrij. Mensen die langs de route wonen, of via een andere weg langs jou route komen kunnen er op inschrijven. Site X bepaald de waarde van een kilometer. De personen die meewillen schrijven een aantal punten af  voor het aantal kilometers dat ze willen. Ze krijgen daarvoor een instapcode op hun mobieltje. Op het moment dat jij hun instapcode invoert, krijg jij een aantal punten op je rekening gestort. Die punten kun je gebruiken voor andere of dezelfde zaken. Als je op zaterdag nacht een ritje nodig hebt bijvoorbeeld. Dit voorbeeld zou verder moeten worden uitgewerkt, om het veilig en betrouwbaar te maken.

 Of er komen handels-café’s, waar je deals kunt maken. Misschien zal materialisme gewoonweg uit de mode raken. Dat is in mijn geval nu al zo, maar ik loop wel vaker vooropJ. Laten we eerlijk zijn, nu is het nog trendy om rijk te lijken. In de jaren tachtig en negentig was het hip om een flinke auto te rijden.  We hebben een echte bling bling fase gehad. Misschien gaan we een wat minder materialistische fase tegemoet. Een tijd waarin je niet alles meer moet hebben. Misschien is de drive om hard te werken ook niet het geld meer. Misschien raak je gemotiveerd door andere dingen. Niet de knikkers, maar het spel? Kijk maar eens naar de bookmakers en brokers in New York’s wallstreet. Als je goed bent, kun je makkelijk miljonair worden. Deze jongens werken echter zo hard en lang, dat ze geen tijd hebben om geld uit te geven. Ze wonen vaak in een peperdure appartementen in NY-City van 8000 dollar of meer per maand. Werken zeven dagen per week, zestien uur of meer per dag.. Die zijn niet gedreven door het rijk worden, ze willen het spel winnen!  

En laten we nou eerlijk zijn: véél spullen hebben maakt niet bepaald gelukkig! Om maar eens met een cliché te gooien. Kijk maar eens naar wijlen Michael Jackson. De man had alles of kon het krijgen. Toch maakte de man op mij geen gelukkige indruk. Ik heb zwervers op straat gezien die gelukkiger leken. Ook wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat een mens zich langer prettig voelt na een sociaal gebeuren dan bij de aanschaf van een duur product. Dus met een groep vrienden een avond stappen geeft meer voldoening dan het kopen een nieuwe 3D-LED TV. Kortom het moet allemaal niet zo moeilijk zijn om de omschakeling te maken. Gewoon een kwestie van loslaten. En dat is voor de een makkelijker dan voor de ander. Dat is misschien wel genetisch bepaald. Mensen zijn vanuit de pre-historie al verzamelaars, dat keer je ook niet zomaar even om. Gedwongen door omstandigheden, weet ik dat mensen flexibel zijn. Uiteindelijk willen we overleven...