Pompoen

Mannen van Mars, vrouwen van Venus.. Die frase is al behoorlijk gedateerd. Als de mensheid al van twee verschillende planeten afkomstig is, dan lijkt het me meer waarschijnlijk dat It’ers van een ander planeet komen dan de rest van het aardvolk. Ze spreken een volkomen andere taal en leven in een heel andere wereld. Goed communiceren kunnen ze dan ook alleen met elkaar.

Binnen ons bedrijf worden ze liefkozend pompoenen genoemd. Een pompoen met een bril op, een fantasieloos bloesje en een rij pennen in z’n borstzak. Begin jaren negentig zijn deze wezens met vrachtUFO’s tegelijk op onze aardkloot neergestreken. Door de toen,  computerfobische managers met open armen ontvangen, om het bedrijfsleven te automatiseren. Om vervolgens de eerste vrachtUFO terug naar planeet Uranus te nemen. Nu, ruim twintig jaar later weten we dat het zo niet is afgelopen. Ze zijn gebleven. Ze spreken nog steeds onze taal niet en zijn verre van geintegreerd. Eigenlijk zijn ze overbodig geworden, omdat een manager in deze tijd prima met zijn PC om kan gaan. Ze weten dat en  hebben daar hun strategie op aangepast. Zonder dat velen van ons het in de gaten hebben, doen ze stiekem het tegeovergestelde van waar ze voor gekomen zijn. In stinkende kantoortjes broeden ze plannetjes uit om zand in machines te strooien. Goed lopende computers worden vervangen door kastjes die rechtstreeks zijn verbonden met de server, waardoor alles lanzamer loopt en met regelmaat bevriest. Ongevraagd worden er updates uitgevoerd op programmas die prima lopen. Software wordt vervangen door programmas met ontelbaar veel verschillende instellingen, waardoor je veel meer kunt maar niets meer kan. Ook zijn deze pompoenen op het internet actief. Ze zijn de uitvinders van pop-ups en pagina’s waar je met geen mogelijkheid meer vanaf komt. Ze zijn de bedenkers van de online registratieformulieren, en activatiecodes die je dan via je e mail binnen krijgt. Om je vervolgens te verbazen over de grote hoeveelheid Spam die je daarna te verduren krijgt. Ze lijken te grossieren in Viagrapillen, leningen en loterijen waar je niet kunt verliezen.

Ook hebben ze je DVDtje zo geprogrammeerd dat je niet voorruit kunt spoelen tijdens het copyright verhaal. Misschien is Microsoft wel de thuisbasis van deze kolonie. Ze maken daar besturingsprogramma’s en andere software die je PC een eigen leven laat leiden. Je computer lijkt zijn eigen gang te gaan. Je hoort de processor hard aan het werk, terwijl je nog nergens opdracht voor hebt gegeven. Mocht je wel aan een taak willen beginnen, moet je netjes op je beurt wachten. Ook moet je  bijna dagelijks updates downloaden, installeren en opnieuw opstarten. Dit, terwijl je nooit positieve effecten van een update waarneemt. Een van hen is de bedenker van het ballonnetje dat telkens opduikt als je met je muisaanwijzer op een icoontje gaat staan. In het ballonnetje staat dan nogmaals vermeld wat het is. Deze pompoen verdient een lintje! Of misschien wel de Nobelprijs. Hij heeft het leven van zo velen verfraaid! Waaronder dat van mij, hier schrijft een grote fan van het ballonnetje. Ietwat cynisch weleens waar. Neemt niet weg dat ik schrijf om het nieuws te verspreiden. Stilletjes hopend dat de pompoenengemeenschap op het idee komt een enkeltje Uranus te boeken. Al bestaat natuurlijk de kans dat deze groep in de jaren negentig onder luid kirren en gejubel door de Uraniërs is uitgezwaaid, in de veronderstelling niets meer van dit stelletje te vernemen.

Wederzijds

Wat is ze snel aangebrand vandaag. Het lijkt alsof ze loert op een foutje van me. Als ik ook maar iets op een verkeerde manier zeg of doe, springt ze erop en wurgt me. Ze blijft me speldeprikjes geven, tot het moment dat ik er genoeg van heb. Met lichte stemverheffing zeg ik dat ik genoeg heb van haar gedrag. Ik weet dat ik nu verloren heb. Je bent kwaad hé..? zegt ze. Of ik dat nu bevestig of ontken, ik zit in de val. Als ik zeg dat ik kwaad ben, ben ik een lul. Als ik het ontken dan lieg ik en ben ik ook een lul. Ik ben als een vlieg in een web. Hoe meer ik worstel, hoe meer verstrikt ik raak. Ze heeft me! Vrouwen kunnen als geen man, de zaak omdraaien voor je het door hebt. Nu moet ik gaan acteren dat ik spijt heb. In plaats daarvan zeg ik haar dat ik haar even rust gun van mijn gezeik.

Ik trek me terug in de woonkamer. Even met een tijdschrift op de bank. Maar ik kan me niet concentreren op het lezen. Mijn gedachten gaan de vrije loop. Ineens bedenk ik me dat ze ongesteld is en ze geen enkele moeite doet om haar gemoedstoestand te beteugelen. Het is het oer-instinct. In die oertijd gingen wij mannen op jacht en vrouwen bleven thuis. Vrouwen die bij elkaar leven krijgen dezelfde menstruatiecyclus. Stel je eens voor dat je na een paar dagen jacht, thuis komt en een grot vol chagrijnige vrouwen aantreft! Dan ga je met je jagersmaten een paar grotten verder kijken toch? Met een beetje geluk tref je een grot aan waar de vrouwtjes net aan het pieken zijn. Waar de cyclus even 14 dagen anders ligt. Een hol waar een warmer welkom klinkt. Dat was misschien wel de bedoeling zo. Houd de genen lekker fris en voorkomt inteelt.

Ik vind het prima en OK! Zo één keer in die 28 dagen wat vrouwelijke frustratie over me heen, ik kan ermee leven. Geef me maar een grote mond en zeg me maar dat ik een lompe klootzak ben. Haal er zaken bij die maanden of zelfs jaren geleden speelden, om dat te onderstrepen. Verneder me maar. Laat me voor straf het hele huis maar stofzuigen, de afwas doen en vuilnis buiten zetten. Ik luister geduldig aan hoe oneerlijk de wereld wel niet voor je is. En ik geef je nog gelijk ook. Maar bedenk goed lieve dames, dat ik me niet schuldig voel als ik ook mijn oer-instinct laat gelden. Dat ik je voorbeeld volg. En dat ik zonder schroom nog schaamte eens een grot verder de stemming ga peilen.

2012

Het jaar van de waarheid. De Maya kalender gaat tot 2012, dus er gaan vreselijke dingen gebeuren. Misschien is het eind dit jaar wel helemaal afgelopen met ons. De Maya’s.. Behalve de kalender dan, weten we er niet zo gek veel van af. We geloven oppeens dat ze de waarheid verkondigen. Dit terwijl het volkje met regelmaat mensenoffers bracht, barbaarse slachtpartijen hield bij buurdvolkjes en er meer bizarre rituelen op na hield. En dan die kalender nog.. Die kan ook nog op verschillende manieren geinterpreteerd worden. De telling loopt niet bepaald synchroon met de telling die we nu voeren. Maar goed.. we hebben nou eenmaal graag een hype. De laatste soortgelijke was misschien de mileniumwisseling. De echte Maya-geleerden geloven helemaal niet dat er een omslagpunt is dit jaar. Leer meer op deze site  http://www.skepsis.nl/mayakalender-2012.html Dan sta je misschien weer met beide beentjes op de grond.

Niemand vraagt naar mijn mening, maar ik geef em lekker toch. Ik denk namelijk dat er wel iets gaat veranderen dit jaar. En misschien is het wel een omslagpunt. Misschien is elk jaar wel een omslagpunt.. Maar ik denk dat er in 2012 wel eens een grote verandering kan gaan komen op het financiele gebied. Dat is makkelijk scoren denk je.. “we zitten midden in een crisis!” Dat klopt, maar deze gaat volgens mij anders aflopen. Ik denk namelijk dat de basis van de crisis ligt in het minder beschikbaar worden van grondstoffen. Als iets ook maar iets minder beschikbaar wordt, drijft dat de prijs op. Als dit op veel vlakken tegelijk gebeurt, ga je dat merken. Ook zijn de prijzen van grondstoffen vaak aan elkaar gelinkt. Als bijvoorbeeld olie duurder word, wordt bijna alles duurder. Alles wordt immers vervoerd door voertuigen die fosiele brandstoffen gebruiken. Ook worden veel dingen nog verpakt in plastic, alweer een product van olie. En laten we eerlijk zijn, olie wordt alleen maar duurder. De enige echte weg uit de crisis is duurzaamheid. We zullen het met véél minder moeten doen. Dus spullen gaan gebruiken die lang meegaan. Dit lijkt niet zo’n dramatische verandering, maar geld gaat meestal naar degene die er het hardst aan trekt. Leveranciers bieden dat aan, wat het beste verkoopt. Uiteindelijk bepaald de consument (jij dus). En als we dat niet op tijd doen, slaat armoede toe. Steeds minder mensen zullen in staat zijn genoeg geld naar zich toe te trekken om bovenproportioneel te leven (zoals we nu doen). Als alle rijkdom netjes verdeeld zou worden over de wereld, zou niemand echt armoedig hoeven te leven.

Alhoewel ik denk dat de armoede niet super heftig zal worden. Uiteindelijk gaat er een sub-cultuur onstaan. Die zal verder af staan van de rijkeren. In die sub-cultuur zal het sociale leven belangrijk zijn. Ruilhandel zal meer voorkomen, niet alleen producten maar ook diensten. Wel in combinatie met de huidige techniek. Ik denk dat internet, mobiele telefonie en navigatietechnologie een belangrijke rol zal (blijven) spelen. Bedrijfjes zullen hier handig op inspelen. Een aantal internet sites zullen het logistieke gebeuren aanbieden en misschien geven ze de waarde aan van spullen en diensten. Ik heb daar zelf al eens een klein opzetje voor bedacht:

Personen vervoer:

Jij bent de bezitter van een personenauto. Je rijd hiermee naar je werk. Je bied die rit aan op site X op internet. Je hebt nog drie plaatsen vrij. Mensen die langs de route wonen, of via een andere weg langs jou route komen kunnen er op inschrijven. Site X bepaald de waarde van een kilometer. De personen die meewillen schrijven een aantal punten af  voor het aantal kilometers dat ze willen. Ze krijgen daarvoor een instapcode op hun mobieltje. Op het moment dat jij hun instapcode invoert, krijg jij een aantal punten op je rekening gestort. Die punten kun je gebruiken voor andere of dezelfde zaken. Als je op zaterdag nacht een ritje nodig hebt bijvoorbeeld. Dit voorbeeld zou verder moeten worden uitgewerkt, om het veilig en betrouwbaar te maken.

 Of er komen handels-café’s, waar je deals kunt maken. Misschien zal materialisme gewoonweg uit de mode raken. Dat is in mijn geval nu al zo, maar ik loop wel vaker vooropJ. Laten we eerlijk zijn, nu is het nog trendy om rijk te lijken. In de jaren tachtig en negentig was het hip om een flinke auto te rijden.  We hebben een echte bling bling fase gehad. Misschien gaan we een wat minder materialistische fase tegemoet. Een tijd waarin je niet alles meer moet hebben. Misschien is de drive om hard te werken ook niet het geld meer. Misschien raak je gemotiveerd door andere dingen. Niet de knikkers, maar het spel? Kijk maar eens naar de bookmakers en brokers in New York’s wallstreet. Als je goed bent, kun je makkelijk miljonair worden. Deze jongens werken echter zo hard en lang, dat ze geen tijd hebben om geld uit te geven. Ze wonen vaak in een peperdure appartementen in NY-City van 8000 dollar of meer per maand. Werken zeven dagen per week, zestien uur of meer per dag.. Die zijn niet gedreven door het rijk worden, ze willen het spel winnen!  

En laten we nou eerlijk zijn: véél spullen hebben maakt niet bepaald gelukkig! Om maar eens met een cliché te gooien. Kijk maar eens naar wijlen Michael Jackson. De man had alles of kon het krijgen. Toch maakte de man op mij geen gelukkige indruk. Ik heb zwervers op straat gezien die gelukkiger leken. Ook wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat een mens zich langer prettig voelt na een sociaal gebeuren dan bij de aanschaf van een duur product. Dus met een groep vrienden een avond stappen geeft meer voldoening dan het kopen een nieuwe 3D-LED TV. Kortom het moet allemaal niet zo moeilijk zijn om de omschakeling te maken. Gewoon een kwestie van loslaten. En dat is voor de een makkelijker dan voor de ander. Dat is misschien wel genetisch bepaald. Mensen zijn vanuit de pre-historie al verzamelaars, dat keer je ook niet zomaar even om. Gedwongen door omstandigheden, weet ik dat mensen flexibel zijn. Uiteindelijk willen we overleven...